পৰিয়াল: উত্তৰ স্পিটজ
উৎপত্তিস্থল: আলাস্কা (আমেৰিকা)
মূল কাৰ্য্য: গধুৰ স্লেজ টানি, ডাঙৰ খেল চিকাৰ
গড় পুৰুষৰ আকাৰ: ১>০>উচ্চতা: ০.৬৩ ; ওজন: ৩৫ – ৪০ কিলোগ্ৰাম১>০>গড় মহিলাৰ আকাৰ১>০>উচ্চতা: ০.৫৫; ওজন: ২৫ – ৩৫ কিলোগ্ৰাম
অন্য নাম: নাই
বুদ্ধিমত্তাৰ ৰেংকিং স্থান: ৫০ নং স্থান
জাতৰ মানদণ্ড: ইয়াত পৰীক্ষা কৰক
| শক্তি |  |
| মই গেম খেলি ভাল পাওঁ | |
 | |
| অচিনাকি মানুহৰ সৈতে বন্ধুত্ব |  |
| | |
| সুৰক্ষা | |
| সহিষ্ণুতা তাপ | |
| ঠাণ্ডা সহনশীলতা |  |
| ব্যায়াম কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তা | |
| মালিকৰ প্ৰতি মোহ | |
| প্ৰশিক্ষণৰ সহজতা | |
| গাৰ্ড | |
| কুকুৰৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ যত্ন | |
এই জাতৰ উৎপত্তি আৰু ইতিহাস
স্পিটজ পৰিয়ালৰ বেছিভাগ কুকুৰৰ দৰেই আলাস্কা মালামুট আৰ্কটিক অঞ্চলত বিকশিত হৈছিল , প্ৰতিকূল জলবায়ুৰ দ্বাৰা গঠিত। ইয়াৰ উৎপত্তিৰ বিষয়ে জনা নাযায় যদিও প্ৰথমে ইয়াক আলাস্কাৰ উত্তৰ-পশ্চিম উপকূলৰ নৰ্টনৰ কাষেৰে বাস কৰা মাহলেমুট নামেৰে জনাজাত থলুৱা ইনুইটসকলৰ মাজত বাস কৰা বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছিল। এই শব্দটো ইনুইট জনগোষ্ঠীৰ নাম মাহলেমুট মাহলে আৰু মুট, যাৰ অৰ্থ গাঁওৰ পৰা আহিছে। কুকুৰবোৰে হিচাপে সেৱা আগবঢ়াইছিলডাঙৰ প্ৰাণী (যেনে ছীল আৰু মেৰু ভালুক)ৰ সৈতে চিকাৰৰ অংশীদাৰ হৈছিল আৰু গধুৰ মৃতদেহবোৰ ঘৰলৈ টানি লৈ গৈছিল। এই কুকুৰবোৰ দ্ৰুতগতিত নহয়, ডাঙৰ আৰু শক্তিশালী হ’বই লাগিব, যাৰ ফলত এটা কুকুৰে বহুতো সৰু কুকুৰৰ কাম কৰিব পাৰিছিল। ইনুইট জীৱনত ইহঁত আছিল এক অপৰিহাৰ্য কগ আৰু প্ৰায় পৰিয়ালৰ সদস্যৰ দৰেই ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল যদিও কেতিয়াও পোহনীয়া জন্তুৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰা হোৱা নাছিল।
ক্ষমাহীন পৰিৱেশৰ অৰ্থ আছিল যে আদৰ্শতকৈ কম কুকুৰ এটা ৰখা নহ'ব। ১৭০০ চনত যেতিয়া বাহিৰৰ পৰা অহা প্ৰথম অভিযাত্ৰীসকল এই অঞ্চললৈ আহিছিল, তেতিয়া তেওঁলোকে কেৱল কঠিন কুকুৰটোৱেই নহয়, পোহনীয়া জন্তুৰ পিতৃ-মাতৃৰ তেওঁলোকৰ প্ৰতি থকা স্পষ্ট মোহ দেখিও আপ্লুত হৈছিল। ১৮৯৬ চনত সোণৰ আৱিষ্কাৰৰ লগে লগে আলাস্কালৈ বাহিৰৰ মানুহৰ বানপানী আহিছিল, মনোৰঞ্জনৰ বাবে তেওঁলোকে নিজৰ কুকুৰৰ মাজত বোজা কঢ়িয়াই নিয়া প্ৰতিযোগিতা আৰু দৌৰ অনুষ্ঠিত কৰিছিল। স্থানীয় জাতবোৰক ইটোৱে সিটোৰ লগত আৰু উপনিবেশিকসকলে অনা কুকুৰবোৰৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হৈছিল, প্ৰায়ে দ্ৰুত দৌৰবিদ সৃষ্টি কৰাৰ প্ৰয়াসত বা কেৱল সোণৰ ৰছ যোগান ধৰিবলৈ প্ৰয়োজনীয় বৃহৎ সংখ্যক কুকুৰ যোগান ধৰাৰ প্ৰয়াসত।
বিশুদ্ধ জাতৰ মালামুট আছিল হেৰাই যোৱাৰ বিপদত। ১৯২০ চনত নিউ ইংলেণ্ডৰ এজন ৰেচিং কুকুৰৰ অনুৰাগীয়ে কিছুমান ভাল নমুনা লাভ কৰি পৰম্পৰাগত মালামুট প্ৰজনন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। জাতটোৰ সুনাম বাঢ়ি অহাৰ লগে লগে কিছুমানক সহায় কৰিবলৈ বাছি লোৱা হ’ল১৯৩৩ চনত দক্ষিণ মেৰুলৈ খোজ কাঢ়ি যোৱাৰ সময়ত এডমিৰেল বাইৰ্ড। দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত মালামুটসকলক পুনৰ সেৱাত মাতি অনা হয়, এইবাৰ পেক কঢ়িয়াই নিয়া, পেক জীৱ-জন্তু আৰু অনুসন্ধান আৰু উদ্ধাৰকাৰী কুকুৰ হিচাপে কাম কৰিবলৈ। ১৯৩৫ চনত এই জাতটোৱে এ কে চি (আমেৰিকান কেনেল ক্লাব)ৰ স্বীকৃতি লাভ কৰে আৰু কুকুৰ আৰু পোহনীয়া জন্তুৰ প্ৰদৰ্শনীত এটা আকৰ্ষণীয় জাত হিচাপে নতুন পৰ্যায় আৰম্ভ কৰে।
আলাস্কাৰ মালামুটৰ স্বভাৱ
The আলাস্কা মালামুট হৈছে এটা শক্তিশালী, স্বাধীন, দৃঢ় ইচ্ছাশক্তি থকা জাত যিয়ে মজা কৰি ভাল পায়। এই জাতৰ কুকুৰবোৰে দৌৰা আৰু খোজ কাঢ়ি ভাল পায়। পৰিয়ালৰ লগত অতি আকৃষ্ট হোৱাৰ উপৰিও। দৈনিক ব্যায়াম কৰিলে ঘৰত সু-শালীন হ’ব। কিন্তু পৰ্যাপ্ত ব্যায়ামৰ অবিহনে ই হতাশ আৰু ধ্বংসাত্মক হৈ উঠিব পাৰে। মানুহৰ প্ৰতি অতি বন্ধুত্বপূৰ্ণ আৰু মিলাপ্ৰীতি। কিছুমানে প্ৰভাৱশালী হ’ব পাৰে আৰু কিছুমানে পিছফালৰ চোতালত খান্দি হাউলিব পাৰে।
আলাস্কাৰ মালামুটৰ যত্ন কেনেকৈ ল’ব
আলাস্কা মালামুটে য়ে ঠাণ্ডা বতৰ ভাল পায়। ই মাইলৰ পিছত মাইল দৌৰিব পৰা জাত আৰু প্ৰতিদিনে যথেষ্ট পৰিমাণৰ ব্যায়ামৰ প্ৰয়োজন হয়, সেয়া লিছত দীঘলীয়া খোজ কঢ়াৰ ৰূপতেই হওক বা দৌৰিবলৈ বা চিকাৰ কৰাৰ সুযোগেই হওক। গৰমৰ সময়ত ঘৰৰ ভিতৰতে ৰখাই ভাল। ইহঁতৰ কোটটো সপ্তাহত এবাৰ বা দুবাৰ ব্ৰাছ কৰাৰ প্ৰয়োজন হয়, সলনি কৰাৰ সময়ত বেছিকৈ।