• মোৰ কুকুৰটো পক্ষাঘাতগ্ৰস্ত। আৰু এতিয়া?
• হিপ ডিছপ্লেছিয়া (Coxofemural) কি
• ডিচপ্লেছিয়াৰ লক্ষণ
• ডিছপ্লেছিয়াৰ নিদান
• হিপ ডিছপ্লেছিয়াৰ মাত্ৰা
• ডিছপ্লেছিয়াৰ চিকিৎসা
• হিপ ডিছপ্লেছিয়া কেনেকৈ প্ৰতিৰোধ কৰিব পাৰি
• পাখিৰ পক্ষাঘাতৰ অন্যান্য কাৰণ – পেৰাপ্লেজিক কুকুৰ আৰু চতুৰ্ভুজ কুকুৰ

হুইল চেয়াৰত বহি থকা কুকুৰ নিজৰ অভিভাৱকৰ সৈতে ৰাজপথত খোজ কাঢ়ি যোৱাটো অধিক সাধাৰণ হৈ পৰিছে। বিশেষকৈ মই সুখী, কিয়নো মানুহে নিজৰ কুকুৰবোৰক বলি দিয়াৰ কথা শুনিছো যিবোৰ পেৰাপ্লেজিক হৈ পৰিছিল, কিয়নো সিহঁতৰ যত্ন ল’বলৈ কামৰ প্ৰয়োজন হয় আৰু তাত্ত্বিকভাৱে “স্বাভাৱিক” জীৱন যাপন কৰাটো আৰু সম্ভৱ নহয়। আমি, Tudo sobre Cachorros ত, পেৰাপ্লেজিয়াৰ মূল কাৰণসমূহ স্পষ্ট কৰিবলৈ, পিছফালৰ ভৰিৰ পক্ষাঘাতৰ সৃষ্টি কৰিব পৰা আটাইতকৈ সাধাৰণ ৰোগটো কেনেকৈ ঘটে – Coxofemural Dysplasia আৰু সজাগতা বৃদ্ধি কৰিবলৈ এই বিষয়টোৰ ওপৰত কথা পতাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিলো টিউটৰ আৰু ভৱিষ্যতৰ টিউটৰৰ সংখ্যা যে এটা পেৰাপ্লেজিক কুকুৰ এটা অতি সুখী কুকুৰ হ'ব পাৰে।

এইয়া কুকুৰৰ বাবে হুইল চেয়াৰ কেনেকৈ বনাব পাৰি।

আমাৰ প্ৰিয় স্তম্ভলেখক জুলিয়ানাই টিএছচিৰ বাবে এই লেখাটো লিখিছিল:

কুকুৰৰ কেইবাটাও আঘাতৰ ফলত অংগ-প্ৰত্যংগ পক্ষাঘাতৰ সৃষ্টি হয়। ইয়াৰ ভিতৰত আমি স্নায়ুজনিত, পেশী আৰু গাঁঠিৰ আঘাতৰ ওপৰত আলোকপাত কৰিব পাৰো। এই লেখাত আমি কিছুমান বৈশিষ্ট্যৰ বিষয়ে অধিক বহলভাৱে ক'ম যিয়ে প্ৰাণীটোক পক্ষাঘাতলৈ লৈ যাব পাৰে, আৰু অধিক বিশদভাৱে Coxofemural Dysplasia (DCF) যিটো হৈছে আটাইতকৈ সাধাৰণ ৰোগ।

এটাক্সিয়া বা সমন্বয়ৰ অভাৱ তেতিয়াই হয় যেতিয়া প্ৰ'প্ৰ'চেপচন নিয়ন্ত্ৰণ কৰা সংকেত প্ৰেৰণৰ বাবে দায়বদ্ধ সংবেদনশীল পথসমূহ ভাঙি যায়। বেছিভাগেই মেৰুদণ্ডৰ ৰোগ ৰ পৰিণতি হিচাপে দেখা দিয়ে, কিন্তু...গৌণ আঘাত বা শাৰীৰিক পৰিশ্ৰম।

ডিজেনেৰেটিভ মাইলোপেথী : সাধাৰণতে জাৰ্মান শ্বেফাৰ্ড, চাইবেৰিয়ান হাস্কি আৰু চেচাপিক বে ৰিট্ৰিভাৰ জাতৰ বয়সস্থ কুকুৰ (5 বছৰৰ ওপৰৰ) আক্ৰান্ত হয়, লাহে লাহে ক্ষতিৰ ফলত ক্ৰমান্বয়ে ক্ষতি হয় টিক পক্ষাঘাত : টিক সংলগ্ন হোৱাৰ ৫ৰ পৰা ৯ দিনৰ পিছত লক্ষণসমূহ দেখা দিয়ে। প্ৰাণীটোৱে ২৪ৰ পৰা ৭২ ঘণ্টাৰ ভিতৰত শ্ৰোণী অংগসমূহৰ দুৰ্বলতা দ্ৰুতগতিত ডেকুবিটাছ (কাষত পৰি থকা)লৈ বিকশিত হয়, যাৰ ফলত তলৰ মটৰ নিউৰন সম্পূৰ্ণৰূপে পক্ষাঘাতগ্ৰস্ত হয়।

বটুলিজম : ই কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত বিৰল, যিটো নষ্ট খাদ্য বা পচি যোৱা প্ৰাণীৰ মৃতদেহ গ্ৰহণৰ ফলত হয়, য'ত ক্লষ্ট্ৰিডিয়াম বটুলিনাম বেক্টেৰিয়াই উৎপন্ন কৰা চি প্ৰকাৰৰ বিষাক্ত পদাৰ্থ থাকে, যিয়ে লোয়াৰ মটৰ নিউৰনৰ সম্পূৰ্ণ পক্ষাঘাতৰ সৃষ্টি কৰে।

ডিজেনেৰেটিভ গাঁঠিৰ ৰোগ (DAD) : ই এক দীৰ্ঘদিনীয়া, প্ৰগতিশীল, অপ্ৰদাহজনিত বিকাৰ যাৰ ফলত গাঁঠিৰ কাৰ্টিলেজৰ ক্ষতি হয় আৰু অৱক্ষয়ী আৰু প্ৰলিফেৰেটিভ পৰিৱৰ্তন হয়। আৰ্টিকুলাৰ কাৰ্টিলেজৰ প্ৰাৰম্ভিক ক্ষতি এটা ইডিয়পেথিক পৰিঘটনা হ'ব পাৰে বা অস্বাভাৱিক যান্ত্ৰিক চাপৰ ফলত (যেনে আঘাত) হ'ব পাৰে। লক্ষণ হিচাপে ই প্ৰথম অৱস্থাত গাঁঠিৰ জঠৰতা আৰু লংপেন্টৰ সৃষ্টি কৰে যিটো শাৰীৰিক ব্যায়ামৰ জৰিয়তে জন্তুটোৱে গৰম হ’লে ঢাকি ৰাখিব পাৰি। জোখ লোৱাডি এ ডি আগবাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে উৎপন্ন হোৱা ফাইব্ৰ’ছিছ আৰু বিষৰ ফলত ব্যায়ামৰ সহনশীলতা হ্ৰাস পাব পাৰে, অহৰহ ক্ল’ডিকেচন হ’ব পাৰে আৰু অতি গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত পেশীৰ ক্ষয় হ’ব পাৰে। এটা গাঁঠি বা কেইবাটাও গাঁঠিত আক্ৰান্ত হ'ব পাৰে।

মোৰ কুকুৰটো পক্ষাঘাতগ্ৰস্ত। আৰু এতিয়া?

আমাৰ বাবে যিটো জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ সেয়া হ'ল, আপোনাৰ কুকুৰটোক পক্ষাঘাত প্ৰক্ৰিয়ালৈ লৈ যোৱাটো যিয়েই নহওক কিয়, বহু ক্ষেত্ৰত ইউথেনাচিয়াৰ প্ৰয়োজন নাই, কিয়নো ইয়াৰ কাৰ্যক্ষম চিকিৎসা আছে আৰু শেষত উদাহৰণস্বৰূপে, যেতিয়া সঁচাকৈয়ে পক্ষাঘাত স্থাপন কৰা হয়, তেতিয়া কুকুৰৰ লগত খাপ খুৱাই লোৱা চকী থাকে যিবোৰৰ লগত খাপ খাই পৰিলে সুস্থ জীৱন যাপন কৰিব পৰা যায়, লগতে কুকুৰৰ বাবে উপযোগী ডায়েপাৰ থাকে যাতে প্ৰাণীটোৱে প্ৰয়োজনীয় কাম কৰাৰ সময়ত স্নায়ু নিয়ন্ত্ৰণ হেৰুৱাই পেলোৱাৰ সময়ত প্ৰাণীটোৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা বজাই ৰাখিব পাৰে। ইয়াত কুকুৰটোৰ চিকিৎসাৰ উপলব্ধতাৰ সন্দৰ্ভত মালিকৰ বাবে বিষয়টো অতি বিশেষ, কিয়নো ইয়াৰ লগত আৰ্থিক সমস্যা, সময় আৰু মানুহৰ যত্ন জড়িত হৈ থাকে।

টিউটৰজনে কুকুৰটোৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়াটোও অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ তাৰ অধিগ্ৰহণ, পশু চিকিৎসকৰ যত্নৰ পৰা যিকোনো সমস্যাৰ স্কেন কৰা যিটো প্ৰাণীটোৰ এতিয়াও নাই, কিন্তু ইয়াৰ হ'ব পাৰে, লগতে হিপ ডিছপ্লেছিয়াৰ ক্ষেত্ৰতো ইয়াৰ বিষয়ে জ্ঞান থকা কুকুৰ পোৱালিটোৰ পূৰ্বৰ প্ৰজন্ম।

সাক্ষ্যপত্ৰ

জুলিয়া আৰু তাইৰ কুকুৰ মচিনহা

“আমাৰ কাহিনী আৰম্ভ হৈছিলক্লাছিকভাৱে: মই এটা ইমেইল পাইছিলোঁ যে যদি কোনোবাই সেই দিনটোৰ শেষৰ ফালে অছাস্কোৰ ক্লিনিকত থকা কুকুৰটোক তুলি নিদিয়ে, তেন্তে পিছদিনা তেওঁক ইউথেনাইজ কৰা হ'ব। যদিও মই জানিছিলো যে মই কুকুৰটো ৰাখিব নোৱাৰো, কাৰণ মোৰ ইতিমধ্যে ৫ টা আছে, মই তালৈ গৈছিলো তাক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ।

মই তাত উপস্থিত হোৱাৰ সময়ত মহিলাগৰাকীয়ে মোক পিঞ্জৰাটো দেখুৱাই ক’লে: ইয়াত এই সৰু ছোৱালীজনী . ঠিক আছে, তাই তাতেই নামটো লৈ গুচি গ’ল: MOCINHA।

মই তাইক Campos do Jordão ৰ মোৰ ককা-আইতাৰ ঘৰত থাকিবলৈ লৈ গ’লোঁ। তাই ঠাইখন ভাল পাইছিল, দৌৰিবলৈ বহুত ঠাই আৰু খেলিবলৈ ৩টা কুকুৰ।

এবছৰ ধৰি সকলো ঠিকেই হৈছিল আৰু মই ছুটিৰ দিনত তাইক লগ কৰিবলৈ গৈছিলো। এদিনলৈকে মই তাত উপস্থিত হোৱাৰ সময়ত মচিন্হাই ভৰি দুখন টানি আছিল। ৰহস্যজনকভাৱে। তাত থকা পশু চিকিৎসকে নাজানিলে যে সেইটো কি আৰু হঠাতে এটা কথা হৈ পৰিল। মোৰ কোনো সন্দেহ নাছিল: মই তাইৰ সৈতে চিকিৎসা বিচাৰি চাও পাওলোলৈ উভতি আহিলোঁ। তাইৰ কি আছে কোনো পশু চিকিৎসকে নিশ্চিতভাৱে ক’ব পৰা নাছিল। কিন্তু যিহেতু তাই ঠেংখন জোকাৰিব পাৰে, গতিকে সিহঁতে ভাবিলে তাই আকৌ খোজ কাঢ়িব। আমি আকুপাংচাৰ চিকিৎসা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলোঁ। আৰু তাইক সহায় হিচাপে টাৱেল এখন লৈ তাইৰ প্ৰয়োজনবোৰ কৰিবলৈ লৈ গ’লোঁ। সময় পাৰ হৈ গ’ল আৰু তাই আৰু কেতিয়াও খোজ কাঢ়িব নোৱাৰিলে। যেতিয়ালৈকে তেওঁলোকে মোক জনোৱা নাছিল যে মোৰ আৰু আশা নাই, তেতিয়ালৈকে তাই আৰু খোজ কাঢ়িব নোৱাৰিব। আৰু অৱশ্যেই, সিদ্ধান্ত লোৱাতকৈও বেছি আছিল যে মচিনহা আনুষ্ঠানিকভাৱে পৰিয়ালৰ অংশ।

গতিকে, মই গাড়ীৰ চিটটো অৰ্ডাৰ দিলোঁ। তাই বহুত ভালকৈ খাপ খাই পৰিছিল। প্ৰতিদিনে সি খোজ কাঢ়িবলৈ যায় আৰু তাৰ কেঁচুৱা

আৰম্ভণিতে তাই প্ৰায়ে মল-মূত্ৰ কৰি বিচনাখন তিয়াইছিল, কিন্তু সময়ৰ লগে লগে তাই আমাক বাথৰুমলৈ নিয়াৰ সঠিক সময় জনাবলৈ শিকিছিল। তাই অলপ কান্দে।

আমি তাইৰ লগত বিচনাত খেলো আৰু গাড়ীৰ চিটত বহিলে তাই সাধাৰণতে আন কুকুৰবোৰৰ লগত খেলে। ক'লৈ লৈ যাম লগত। যিহেতু মই ৰাতি কাম কৰো আৰু দিনত মোৰ প্ৰেমিক, গতিকে ই নিখুঁত। তাই কেতিয়াও গৃহহীন নহয়। মুঠতে মচিনহা মোৰ মহান সংগী। আমি নখ আৰু মাংস। আৰু মই ক’ব পাৰো যে তাই অতি সুখী আৰু ভালপোৱা!

কেইটামান টিপছ:

– মই সদায় তাইৰ চোবাই খাবলৈ বিচনাত খেলনা এটা এৰি দিওঁ।

– গাড়ীৰ চিটত বেছি সময় নাৰাখিব কাৰণ বিষ হয়। গাড়ীৰ চিটৰ ফলত হোৱা ৰেচবোৰৰ ভালদৰে যত্ন লওক। আৰু যদি কোনো পৰ্যায়ত চকীখনে বহুত বিষাইছে তেন্তে টাৱেলত লওক।

– সদায় কুকুৰটোৰ হাতৰ মুঠিত পানী ৰাখিব।

যোৱা সপ্তাহত তাই নতুন পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ গ’ল যিয়ে তাই ঠেংখন লৰচৰ কৰিব পৰাটোৱেও আকৰ্ষিত কৰিছিল। তেওঁ ভাবে যে এই পক্ষাঘাত ডিষ্টেম্পাৰৰ ছিকুৱেল হ’ব পাৰে।’

জানাইনা ৰেইছ আৰু তেওঁৰ সৰু কুকুৰ ড’ৰালিচ

“০৬/২৯/২০১১ তাৰিখে মই পাইছিলোঁ ছান্টো আন্দ্ৰেৰ চিচিজেডত এটা পেৰাপ্লেজিক কুকুৰ আছিল, যাক হুইলচেয়াৰত পৰিত্যক্ত কৰা হৈছিল, আৰু তেওঁক দত্তক লোৱা নহ'লে কেইদিনমানৰ পিছত ইউথেনাইজ কৰা হ'ব। এই গোচৰটোক আওকাণ কৰাটো অসম্ভৱ আছিল আৰু মই ৪ জন বন্ধুৰ সৈতে তাইক তাৰ পৰা আঁতৰাই পেলোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিলো।

ড'ৰালিচ মোৰ ওচৰলৈ আহিছিল৭/১/২০১১ তাৰিখে। মই বৰ ক্ষীণ, দুৰ্বল, লেতেৰা আৰু ডায়েৰিয়াত আক্ৰান্ত আছিলো। আমি যত্ন আৰম্ভ কৰিলোঁ: গা ধোৱা, কৃমিনাশক, মেৰুদণ্ডৰ এক্স-ৰে আৰু ডায়েৰিয়াৰ চিকিৎসা।

ড'ৰালিছে লুইছা মেলৰ Estação Pet অনুষ্ঠানত উপস্থিত হৈছিল আৰু তাৰ লগে লগে আমি ট'ম'গ্ৰাফী আৰু মেগনেটিক কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিলো ৰেজোনেন্স পৰীক্ষা, যিবোৰ চাও পাওলোৰ দুখন বৃহৎ পশু চিকিৎসা চিকিৎসালয়ে (ক্ৰমে অছাস্কোৰ হস্পিতাল ক'য়ালা আৰু হস্পিতাল কেছ ই গাটছ ডাঃ হাটো) দান কৰিছিল।

এই পৰীক্ষাসমূহত আমি দেখিলোঁ যে ড'ৰালিছৰ গোচৰটো অপ্ৰত্যাৱৰ্তনীয় আৰু সেয়া তাৰ পিছত ড'ৰালিছৰ জৰায়ুৰ সংক্ৰমণ হৈছিল আৰু খৰখেদাকৈ অস্ত্ৰোপচাৰ কৰিবলগীয়া হৈছিল।

তাইৰ আৰোগ্য অতি উত্তম আছিল আৰু তাৰ পিছৰ পৰা তেতিয়া ড'ৰালিচৰ স্বাস্থ্য 'লোহাৰ' হৈ পৰিছে।

ড'ৰালিছৰ জীৱনটো কাৰ্যতঃ স্বাভাৱিক: তেওঁ খায়, খেলে, শ্ৰোণী অংগসমূহ পক্ষাঘাতগ্ৰস্ত হোৱাৰ পিছতো নিজাববীয়াকৈ খায়, খেলে, ঘূৰি ফুৰে। আমি ষ্ট্ৰলাৰখন কেৱল ৰাস্তাত খোজ কঢ়াৰ বাবেহে ব্যৱহাৰ কৰো।

ড’ৰালিছে তাইৰ নতুন অৱস্থাৰ লগত বহুত ভালদৰে খাপ খাই পৰিছে আৰু মই ক’বলৈ সাহস কৰিছো যে তাইৰ দৈনন্দিন জীৱনত কোনো ডাঙৰ সীমাবদ্ধতা নাই। ড’ৰালিছক কেৱল মূত্ৰাশয় খালী কৰিবলৈ সহায়ৰ প্ৰয়োজন, কাৰণ পক্ষাঘাতৰ ফলত তাইৰ সংকোচন আৰু নিজাববীয়াকৈ খালী কৰাৰ ক্ষমতা হেৰুৱাই পেলাইছিল। দিনটোত ৩ বা ৪ বাৰ মূত্ৰাশয় সংকোচন কৰাটো প্ৰয়োজনীয়।

ড’ৰালিচ মোৰ জীৱনৰ এক উপহাৰ আছিল। প্ৰথমতে ধাৰণাটো আছিল যে এটা...তাইৰ বাবে দত্তক পিতৃ-মাতৃ, কিন্তু আমি সৃষ্টি কৰা বন্ধনৰ পিছত সেয়া অসম্ভৱ হৈ পৰিল।

আজি মই মোৰ 'চুলেজেণ্টা'ৰ অবিহনে কেনেকৈ জীয়াই থাকিব নাজানিলোঁহেঁতেন...”

উল্লেখ:

COUTO, N. সৰু প্ৰাণীৰ বাবে আভ্যন্তৰীণ চিকিৎসাৰ হাতপুথি। ২য় সংস্কৰণ। ৰিঅ’ ডি জেনেইৰ’: এলচেভিয়াৰ, ২০০৬।

ৰ’চা, এফ.পি.চি.এছ., ইত্যাদি। কুকুৰৰ হিপ ডিছপ্লেছিয়া। ইলেক্ট্ৰনিক চাইন্টিফিক জাৰ্নেল অৱ ভেটেৰিনেৰী মেডিচিন। হেৰন, নং ১১, ২০০৮।১০>৩>ইয়াৰ ফলত মস্তিষ্কৰ অকাৰ্য্যকৰীতা বা ভেষ্টিবুলাৰ ৰোগ হ'ব পাৰে।

মেৰুদণ্ডৰ ৰোগ কিছু পৰিমাণে অংগসমূহৰ এটাক্সিয়া (অসমন্বয়)ক প্ৰসাৰিত কৰে দুৰ্বলতা বা পক্ষাঘাতৰ। ভেষ্টিবুলাৰ ৰোগ ত অসমন্বয় আৰু ভাৰসাম্য হেৰুৱাই পেলোৱা হয়, যিটো মূৰ হেলনীয়া হোৱা আৰু নিষ্টাগমাছ (চকুৰ জোকাৰণি)ৰ সৈতে জড়িত। আৰু মস্তিষ্কৰ ৰোগ ত ইয়াৰ বৈশিষ্ট্য হ’ল মূৰ, ডিঙি আৰু চাৰিটা অংগৰ অসঙ্গতি; মূৰ, ডিঙি আৰু অংগ-প্ৰত্যংগৰ গতিবিধি জোকাৰণি আৰু অনিয়ন্ত্ৰিত; খোজ কঢ়াটো টানি লোৱা আৰু উচ্চ খোজৰ সৈতে (ভৰিতকৈ এখোজ বেছি সময় লোৱাৰ দৰে)।

হিপ ডিছপ্লেছিয়া (Coxofemural) কি

কক্সোফেম'ৰেল ডিছপ্লেছিয়া কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত (DCF) হৈছে মেৰুদণ্ডৰ মূৰ আৰু এচিটাবুলাম (শ্ৰোণীকোষক মেৰুদণ্ডৰ সৈতে সংযোগ কৰা গঠন)ৰ মাজৰ সংযোগৰ পৰিৱৰ্তন।

ইয়াৰ সংক্ৰমণ বংশগত, অৱনমিত, মাজে মাজে আৰু বহুজনিত, অৰ্থাৎ এই পৰিৱৰ্তনত অৰিহণা যোগোৱা কেইবাটাও জিন থাকিব পাৰে। বংশগততা, পুষ্টি, জৈৱযান্ত্ৰিক কাৰক আৰু প্ৰাণীটো যি পৰিৱেশত আছে তাৰ লগত জড়িত হৈ ডিছপ্লেছিয়াৰ অৱস্থা আৰু বেয়া কৰি তুলিব পাৰে। মই যিটো পৰিৱেশৰ কথা কৈছো সেয়া হ’ব পাৰে, উদাহৰণস্বৰূপে, মজিয়াৰ ধৰণ, মজিয়া যিমানেই মসৃণ, কুকুৰটোৱে পিছলি যোৱাৰ সম্ভাৱনা সিমানেই বেছি, দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত হোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি, এটা ডিচলকেচন, যাৰ ফলত সমস্যাটো আৰু বেছি ভয়াৱহ হ’ব।

ডিচপ্লেছিয়াৰ লক্ষণ

ডিছপ্লেছিয়াৰ ক্লিনিকেল লক্ষণ'কক্সোফেমিউৰেল'ৰ ভিন্নতা বহুত বেছি, আৰু ই এক বা দ্বিপাক্ষিক ক্ল'ডিকেচন (অৰ্থাৎ, এখন বা দুয়োখন ভৰি), পিঠিৰ খোলাযুক্ত, শৰীৰৰ ওজন আগফালৰ অংগবোৰৰ ফালে স্থানান্তৰিত, এই অংগবোৰ পাৰ্শ্বীয় ঘূৰণীয়া আৰু খোজ কঢ়াৰ সৈতে, যেন ই তললৈ পৰিব, দেখা দিব পাৰে .

সাধাৰণতে ৪ৰ পৰা ৬ মাহ বয়সৰ পৰা লক্ষণসমূহ দেখা দিয়ে, প্ৰথম অৱস্থাত এটা বিবেচনাপূৰ্ণ লংপেন্ট হিচাপে দেখা দিয়ে যিটো প্ৰাণীটোৱে ইফালে সিফালে চলাচল কৰাৰ ক্ষমতা হেৰুৱাই পেলোৱালৈকে বিকশিত হ'ব পাৰে।

লক্ষণসমূহ অতি ভিন্ন , কিন্তু যিটো কথাৰ প্ৰতি সচেতন হ’ব লাগে সেয়া হ’ল খোজ কঢ়াত অসুবিধা, গাঁঠি (গাঁঠি)ত ক্ৰেপিটেচন (ফাট) আৰু লাহে লাহে অবিৰত হৈ পৰা বিষৰ লক্ষণ। জন্তুটোৱে পিছফালৰ ভৰি এখনত লম্ফ-জম্ফ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে, খোজ কঢ়াৰ সময়ত বিষ, পেশীৰ ক্ষয়, গতিশীলতাৰ পৰিৱৰ্তন (বহুত বা অলপ), বিষৰ বাবে কান্দি, মাটিত টানি, আৰু, ৰোগৰ তীব্ৰতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি, ইতিমধ্যে উল্লেখ কৰা অনুসৰি, পিছ ভৰিৰ গতি হেৰুৱাই পেলায় ।

কুকুৰ আছে যিবোৰৰ কেৱল ডিছপ্লেছিয়া থাকে, ইহঁতে বিষ দেখা নাযায়, এইবোৰ কেৱল ৰেডিঅ'গ্ৰাফিক পৰীক্ষাৰ জৰিয়তেহে ধৰা পৰে, তাৰ সৈতে, ক্লিনিকেল ৰেডিঅ’লজিকেল তথ্যৰ সৈতে প্ৰকাশ সদায় সামঞ্জস্যপূৰ্ণ নহয়। পৰিসংখ্যাগত অধ্যয়নে দেখুৱাইছে যে ৰেডিঅ’গ্ৰাফিকভাৱে আক্ৰান্ত ৭০% প্ৰাণীৰ লক্ষণ দেখা নাযায় আৰু মাত্ৰ ৩০% জীৱৰ বাবেহে কোনো ধৰণৰ চিকিৎসাৰ প্ৰয়োজন হয়।

শেহতীয়া বছৰবোৰত বিভিন্ন পৰা প্ৰজননকাৰীৰ সংঘকুকুৰৰ জাতবোৰে কক্সোফেম’ৰেল ডিছপ্লেছিয়া ৰ বিষয়ে অধিক চিন্তা প্ৰকাশ কৰিছে আৰু একেদৰে এই অৱস্থাই হ’ব পৰা সমস্যাৰ বিষয়ে মালিকসকলক ভালদৰে অৱগত কৰা হয়। এইদৰে পশু চিকিৎসকসকলে ডিছপ্লেছিয়াৰ বাবে ৰেডিঅ’গ্ৰাফিক পৰীক্ষাৰ সৈতে ক্ৰমান্বয়ে জড়িত হোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয়, ইয়াৰ সঠিক ব্যাখ্যা কেনেকৈ কৰিব লাগে। ৰেডিঅ’গ্ৰাফিক গুণগত মান নিৰ্ভৰ কৰিব যথাযথভাৱে চিনাক্ত কৰা ৰেডিঅ’গ্ৰাফ আৰু যিবোৰে প্ৰাণীটোৰ অৱস্থানৰ মাপকাঠী মানি চলে, যাৰ মানদণ্ডই মেৰুদণ্ডৰ মূৰ আৰু ডিঙিৰ হাড়ৰ মাইক্ৰ’ ট্ৰেবিকুলেচন চোৱাৰ বাবে চৰ্ত প্ৰদান কৰে আৰু লগতে বিশেষকৈ নিতম্বৰ গাঁঠিৰ প্ৰান্তৰ নিখুঁত সংজ্ঞাও প্ৰদান কৰে ৰোগীৰ সমগ্ৰ শ্ৰোণী আৰু ফেম'ৰ'-টিবিঅ'-পেটেলাৰ গাঁঠি অন্তৰ্ভুক্ত হ'ব লাগিব।

এই ৰোগে বহু জাতৰ কুকুৰক আক্ৰান্ত কৰে, ডাঙৰ ক্ষেত্ৰত ই অধিক সাধাৰণ 'জাৰ্মান শ্বেফাৰ্ড', ৰটৱেইলাৰ, লেব্ৰাডৰ, ৱেইমাৰানাৰ, গোল্ডেন ৰিট্ৰিভাৰ, ফিলা ব্ৰাজিলেইৰো, চাও বাৰ্নাৰ্ডো আদি। কিন্তু কম সংখ্যক ক্ষেত্ৰতো ডিছপ্লেছিয়াই এনে কুকুৰক প্ৰভাৱিত কৰিব পাৰে যাৰ বৃদ্ধিৰ হাৰ কম, অৰ্থাৎ কংকালৰ দ্ৰুত বৃদ্ধি যিটোৰ লগত শ্ৰোণী পেশীৰ বৃদ্ধি সঠিকভাৱে নাছিল। পুৰুষ আৰু মহিলা একে সঘনাই আক্ৰান্ত হয়।

ডিছপ্লেছিয়াৰ নিদান

নিদান সম্পন্ন কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰকৰেডিঅ’গ্ৰাফিক পৰীক্ষা (এক্স-ৰে), যিটো কিছু সাৱধানতাৰ সন্মুখত নিৰাপদ পদ্ধতি। অৱশেষত ডিছপ্লেছিয়া হোৱা কুকুৰৰ নিতম্বৰ গাঁঠিবোৰ জন্মৰ সময়ত গাঁথনিগত আৰু কাৰ্য্যক্ষমভাৱে স্বাভাৱিক। ৰোগৰ ভয়াৱহতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি প্ৰথম অৱস্থাত ছয়ৰ পৰা ন মাহ বয়সৰ ভিতৰত ৰেডিঅ’গ্ৰাফিক নিদান কৰিব পাৰি। কিন্তু আটাইতকৈ নিৰাপদ ইংগিতটো হ’ল যে সৰু কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত ১২ মাহ বয়সত আৰু ডাঙৰ কুকুৰৰ বাবে ১৮ মাহত কৰা হয়, ঠিক কুকুৰৰ বৃদ্ধিৰ প্ৰক্ৰিয়াৰ বাবে, বিশেষকৈ এপিফিচিয়াল প্লেট বন্ধ হোৱাৰ আগতে (এইবোৰ এনেকুৱা ঠাই য’ত এ তাৰ বাবে কুকুৰাৰ পোৱালিৰ কাৰ্টিলেজ বৃদ্ধি হ'ব পাৰে আৰু হাড় গঠন কৰি কেলচিফাই কৰিব পাৰে), যিয়ে সেই বয়সৰ আগতে ভুল ফলাফল দিব পাৰে (মিছা ঋণাত্মক)। 3>

পৰীক্ষাৰ সৰ্বোত্তম ফলাফলৰ বাবে কুকুৰটোৱে ৮ ঘণ্টা উপবাস কৰিব লাগিব। তেওঁ পেশীবোৰ শিথিল কৰিবলৈ চেডেটিভ লাভ কৰিব, যাৰ লক্ষ্য হ’ব সম্ভৱপৰ উত্তম ছবিৰ বাবে উত্তম কাৰিকৰী স্থান লাভ কৰা। গৰ্ভৱতী মহিলাৰ বাবে ইয়াক ব্যৱহাৰ কৰাটো বাঞ্ছনীয় নহয়, কিয়নো তেওঁলোকৰ কুকুৰ পোৱালিৰ ক্ষতি হ’ব পাৰে, ৩০ দিনতকৈও কম পূৰ্বে সন্তান জন্ম দিয়া মাইকী কুকুৰৰ বাবেও ইয়াৰ ব্যৱহাৰ বাঞ্ছনীয় নহয়, কাৰণ তেওঁলোকৰ হাড় এতিয়াও স্বাভাৱিক অৱস্থালৈ ঘূৰি অহা নাই।

জাতৰ কুকুৰ কিনিলে ডিচপ্লেছিয়াৰ প্ৰৱণতা থকা কক্সো-ফেমিউৰেল, মাষ্টপিতৃ-মাতৃ আৰু ককা-আইতা আৰু প্ৰাণীটোৰ কিছুমান পূৰ্বৰ প্ৰজন্মৰ প্ৰতিবেদন পৰীক্ষা কৰিব লাগে যিবোৰৰ ডিছপ্লেছিয়াৰ বাবে ঋণাত্মক ফলাফল পোৱা যায়। কুকুৰ পোৱালিটোৰ পিতৃ-মাতৃৰ বাবে ডিছপ্লেছিয়া পৰীক্ষাৰ নিগেটিভ দাবী কৰক। ইয়াত চাওক যে কেনেকৈ এটা ভাল কুকুৰৰ ঘৰ বাছি ল'ব পাৰি।

কিন্তু, জেনেটিক্সৰ বাবে, আনকি পিতৃ-মাতৃ আৰু ককা-আইতাকৰ পৰা পোৱা প্ৰতিবেদন আৰু কৰা অগ্ৰগতিৰ সৈতেও, আয়ত্ব কৰা কুকুৰ পোৱালিটোৰ ডিছপ্লেছিয়া হ'ব পাৰে .

হিপ ডিছপ্লেছিয়াৰ মাত্ৰা

ৰেডিঅ'গ্ৰাফিক পৰীক্ষাৰ পিছত ৰেডিঅ'গ্ৰাফিক মূল্যায়নত কিছুমান সহায়ক কৌশল ব্যৱহাৰ কৰা হয়, যেনে নৰ্বাৰ্গ কৌশল, যিয়ে ডিচিএফৰ ফলাফলৰ বাবে স্কেল আৰু কোণ ব্যৱহাৰ কৰে ৫টা ভাগত বিভক্ত কৰা হয়:

গ্ৰেড A: সাধাৰণ নিতম্বৰ গাঁঠি: মেৰুদণ্ডৰ মূৰ আৰু এচিটাবুলাম সমন্বয়। নৰ্বাৰ্গৰ মতে এচিটেবুলাৰ এংগুলেচন প্ৰায় ১০৫o।

গ্ৰেড বি: কক্সোফেম'ৰেল গাঁঠি স্বাভাৱিকতাৰ ওচৰত: মেৰুদণ্ডৰ মূৰ আৰু এচিটাবুলাম সামান্য অসঙ্গতিপূৰ্ণ আৰু নৰ্বাৰ্গৰ মতে এচিটেবুলাৰ এংগুলেচন প্ৰায় ১০৫o.

গ্ৰেড চি: মৃদু হিপ ডিছপ্লেছিয়া: মেৰুদণ্ডৰ মূৰ আৰু এচিটাবুলাম অসঙ্গতিপূৰ্ণ। এচিটেবুলাৰ এংগুলেচন প্ৰায় ১০০o।

গ্ৰেড ডি: মধ্যমীয়া হিপ ডিছপ্লেছিয়া: মেৰুদণ্ডৰ মূৰ আৰু এচিটাবুলামৰ মাজৰ অসঙ্গতি স্পষ্ট, তাৰ লক্ষণ থাকেছাবলুক্সেচন। নৰ্বাৰ্গৰ মতে এচিটেবুলাৰ এংগেল প্ৰায় ৯৫o।

গ্ৰেড ই: গুৰুতৰ হিপ ডিছপ্লেছিয়া: হিপ গাঁঠিৰ ডিচপ্লাষ্টিক পৰিৱৰ্তন স্পষ্ট হয়, য'ত ডিচলকেচন বা সুকীয়া চাবলুক্সেচনৰ লক্ষণ দেখা যায়। ৰ কোণ ৯০°তকৈ কম। ক্ৰেনিয়েল এচিটেবুলাৰ ৰিম সমতল হোৱা, মেৰুদণ্ডৰ মূৰৰ বিকৃতি বা অষ্টিঅ’আৰ্থাইটিছৰ অন্যান্য লক্ষণ দেখা যায়।

ডিছপ্লেছিয়াৰ চিকিৎসা

ক্লিনিকেল চিকিৎসা বিষনাশক, এন্টি -প্ৰদাহৰ দ্বাৰা প্ৰাণীৰ বিষ কমোৱা, লৰচৰ ক্ষমতা উন্নত কৰা, জন্তুৰ ওজন নিয়ন্ত্ৰণ কৰা, কিয়নো মেদবহুলতাই গাঁঠিবোৰক টান দিয়া এটা কাৰক, আৰোগ্য প্ৰক্ৰিয়াত বাধাৰ সৃষ্টি কৰে, ফিজিঅ'থেৰাপি (সাঁতুৰিব, খোজ কঢ়া), প্ৰাণীটোক খোজ কাঢ়িবলৈ এৰাই চলা মাটি মসৃণ , আকুপাংচাৰ কৰি ভাল ফলাফল পোৱা যায়।

অধিক গুৰুতৰ বুলি বিবেচিত ক্ষেত্ৰত অস্ত্ৰোপচাৰৰ চিকিৎসাও কৰা হয়, আটাইতকৈ ব্যৱহৃত কৌশলটো হ'ল সম্পূৰ্ণ নিতম্বৰ কৃত্ৰিম অংগ স্থাপন কৰা, আৰু এই পদ্ধতি অভ্যাস কৰা হয় কেৱল দুবছৰৰ ওপৰৰ কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰতহে, কাৰণ ইমপ্লাণ্টবোৰক সমৰ্থন কৰিবলৈ হাড়বোৰ ভালদৰে গঠিত হোৱাটো প্ৰয়োজন। কেৱল বিষ কম কৰাৰ লক্ষ্যৰে নহয়, নিতম্বৰ কাৰ্য্যক্ষমতা পুনৰুদ্ধাৰ কৰা আৰু জিনীয় ভুল শুধৰণি কৰা।

ব্যৱহৃত অন্যান্য অস্ত্ৰোপচাৰ কৌশলসমূহো হ'ব পাৰে: ট্ৰিপল অষ্টিঅ'টমী, ১২ মাহলৈকে কুকুৰাৰ পোৱালিত, যদি হ'ব পাৰে আপুনি এই অস্ত্ৰোপচাৰৰ আশ্ৰয় লয়,যেতিয়ালৈকে জীৱ-জন্তুবোৰৰ বাতবিষ নাথাকে; ডাৰ্থ্ৰ'প্লাষ্টি, অধিক শেহতীয়া পদ্ধতি, সৰু কুকুৰৰ বাবে যিবোৰৰ ট্ৰিপল অষ্টিঅ'টমী বা সম্পূৰ্ণ হিপ ৰিপ্লেচমেণ্টৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় অৱস্থা নাই; মেৰুদণ্ডৰ মূৰৰ অষ্টিঅ'টমী, মেৰুদণ্ডৰ মূৰটো কাটি পেলোৱাটো শেষ উপায় হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা পদ্ধতি; কলচেফেলেক্টমী; ইন্ট্ৰাচেণ্টেৰিক অষ্টিঅ'টমী; এচিটাকুলোপ্লাষ্টি; পেক্টিনেক্টমী; গাঁঠিৰ কেপচুলৰ ডিনাৰ্ভেচন।

হিপ ডিছপ্লেছিয়া কেনেকৈ প্ৰতিৰোধ কৰিব পাৰি

মেদবহুলতা এৰাই চলিব লাগে; কুকুৰাৰ পোৱালিৰ বাবে অপৰ্যাপ্ত বা অত্যধিক পৰিমাণৰ খাদ্য আৰু পৰিপূৰক নিয়ন্ত্ৰণ কৰা, অনুপযুক্তভাৱে তেওঁলোকৰ বৃদ্ধি ত্বৰান্বিত নকৰা, হিপ ডিছপ্লেছিয়া আৰম্ভ হোৱাত সহায় কৰা; ৩ মাহ বয়সৰ পৰা কুকুৰাৰ পোৱালিৰ বাবে মধ্যমীয়াভাৱে ব্যায়াম কৰক যাতে ইহঁতে শ্ৰোণী পেশীসমূহ সন্তোষজনকভাৱে বিকশিত কৰিব পাৰে আৰু কেতিয়াও অতিৰিক্ত নহয়; পৰিৱেশটো প্ৰাণীটোৰ বাবে অনুকূল হ’ব লাগিব, সদায় এৰাই চলিব লাগিব যে ই মসৃণ মজিয়াত থাকে; কুকুৰ পোৱালিবোৰক ৰুক্ষ মাটিত ৰাখিব লাগিব, যাতে গাঁঠিটো জোৰকৈ নহয়; জিনীয় নিৰ্বাচন, ডিছপ্লেছিয়াৰ বাবে নেতিবাচকতা থকা জিনীয় সংকৰণ (পিতৃ-মাতৃ আৰু ককা-আইতা)ৰ পৰা প্ৰাণী আহৰণ কৰা। গুৰুতৰ প্ৰজননকাৰীৰ পৰা কুকুৰ আহৰণ কৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু আন ক্ৰেতাই ইংগিত দিয়ে। "পিছফালৰ চোতাল" ক্ৰছিঙে ৰোগ বিয়পোৱাত বহুত সহায় কৰে, যিহেতু এই নিয়ন্ত্ৰণ প্ৰায়ে কৰা নহয়, যাৰ ফলত শ শ ৰোগীয়া কুকুৰ পোৱালিৰ সৃষ্টি হয় আৰু ইয়াৰ সম্ভাৱনা বেছিপেৰাপ্লেজিক হৈ পৰে। মেলা আৰু পেটশ্বপত কুকুৰ বিক্ৰী কৰাৰ সময়ত সাৱধান হওক।

পাখিৰ পক্ষাঘাতৰ অন্যান্য কাৰণ – পেৰাপ্লেজিক কুকুৰ আৰু চতুৰ্ভুজ কুকুৰ

কেনিন ডিষ্টেম্পাৰ ভাইৰাছ , যেতিয়া ই উপনীত হয় কেন্দ্ৰীয় স্নায়ুতন্ত্ৰ, ছাৰ্ভাইকেল কঠিনতাৰ লক্ষণ, আক্ৰমণ, চেৰিবেলাৰ বা ভেষ্টিবুলাৰ চিন, টেট্ৰাপেৰেছিছ আৰু সমন্বয়ৰ অভাৱ দেখা দিব পাৰে।

ৰেবিজ ভাইৰাছ সমন্বয়ৰ অভাৱ আৰু পক্ষাঘাতৰ লক্ষণ দেখা দিব পাৰে টেট্ৰাপেৰালাইছিছৰ বাবে বিকশিত হোৱা।

মেৰুদণ্ডৰ আঘাত , আটাইতকৈ সাধাৰণ হ'ল মেৰুদণ্ডৰ ভাঙন বা বিচ্যুতি আৰু আন্তঃমেৰুদণ্ডী ডিস্কৰ আঘাতজনিত উত্থান, যিয়ে ক্ষণস্থায়ী বা সৃষ্টি কৰিব পাৰে অস্থায়ী পক্ষাঘাত।

তীব্ৰ আন্তঃমেৰুদণ্ডী ডিস্ক ৰোগ : এইটো আন্তঃমেৰুদণ্ডী ডিস্কৰ তীব্ৰ ফাটি যোৱা, আৰু ই সৰু জাত যেনে ডাচশ্বুণ্ড, টয় পুডল, পেকিঞ্জিজ, বিগলত হোৱাটো অধিক সাধাৰণ , ৱেলছ কৰ্গি, লাছা আপছ', শ্বিহ ট্জু, ইয়ৰ্কশ্বাৰ আৰু ককাৰ স্পেনিয়েল, যিয়ে পক্ষাঘাতৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।

ফাইব্ৰ'কাৰ্টিলেজিনাছ এম্ব'লিজম : ইয়াৰ ফলত মেৰুদণ্ডৰ তীব্ৰ ইনফাৰ্কচন আৰু ইস্কেমিক নেক্ৰচিছ হ'ব পাৰে সৰু ধমনী আৰু শিৰাত ফাইব্ৰ'কাৰ্টিলেজৰ অৱস্থান। এই পৰিঘটনাই মেৰুদণ্ডৰ যিকোনো অঞ্চলত প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে আৰু ফলত পেৰেছিছ বা পক্ষাঘাতৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। কাৰণ জানিব পৰা হোৱা নাই। প্ৰায় আধা ক্ষেত্ৰত এম্ব’লিজম হোৱাৰ লগে লগে হয়