- Προέλευση και ιστορία της φυλής
- Η ιδιοσυγκρασία του Ιρλανδικού Σέττερ
- Πώς να φροντίσετε ένα Ιρλανδικό Σέττερ
Οικογένεια: Κυνηγετικός σκύλος, σέττερ
Περιοχή προέλευσης: Ιρλανδία
Αρχική λειτουργία: Φροντίδα των πτηνοτροφείων
Μέσο μέγεθος των αρσενικών:
Ύψος: 0,6; Βάρος: 25 - 30 kg
Μέσο μέγεθος των θηλυκών
Ύψος: 0,6; Βάρος: 25 - 27 kg
Άλλες ονομασίες: όχι
Θέση στην κατάταξη της νοημοσύνης: 35η θέση
Πρότυπο φυλής: κόκκινο / κόκκινο και λευκό
| Ενέργεια |  |
| Μου αρέσει να παίζω παιχνίδια | |
| Φιλία με άλλα σκυλιά |  |
| Φιλία με αγνώστους | |
| Φιλία με άλλα ζώα | |
| Προστασία |  |
| Αντοχή στη θερμότητα |  |
| Ανοχή στο κρύο | |
| Ανάγκη για άσκηση | |
| Επισύναψη στον ιδιοκτήτη | |
| Ευκολία εκπαίδευσης | |
| Φρουρός | |
| Περιποίηση σκύλων | |
Προέλευση και ιστορία της φυλής
Η ακριβής προέλευση του ιρλανδικού σέττερ είναι άγνωστη, αλλά οι πιο λογικές θεωρίες θεωρούν ότι η φυλή αυτή προέκυψε από ένα μείγμα σπανιέλ, πόιντερ και άλλων σέττερ, κυρίως του αγγλικού, αλλά σε μικρότερο βαθμό του γκόρντον. Οι Ιρλανδοί κυνηγοί χρειάζονταν ένα γρήγορο σκυλί και ένα με μύτη αρκετά μεγάλη ώστε να φαίνεται από κάποια απόσταση. Βρήκαν τοΤα πρώτα εκτροφεία κόκκινων σκύλων εμφανίστηκαν γύρω στο 1800. Μέσα σε λίγα χρόνια τα σκυλιά αυτά απέκτησαν φήμη για το πλούσιο μαόνι χρώμα τους.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1800, τα ιρλανδικά κόκκινα σέττερ (όπως ήταν αρχικά γνωστά) είχαν έρθει στην Αμερική, αποδεικνύοντας ότι ήταν εξίσου αποτελεσματικά στο κυνήγι αμερικανικών πτηνών με τα ιρλανδικά. Πίσω στην Ιρλανδία, γύρω στο 1862, γεννήθηκε ένας σκύλος που έμελλε να αλλάξει για πάντα τη φυλή, ο Champion Palmerston. Με ασυνήθιστα μακρύ κεφάλι και λεπτό σώμα, θεωρήθηκε πολύ εκλεπτυσμένος για τοΈνας άλλος ερασιτέχνης παρενέβη και ο σκύλος έγινε αίσθηση ως σκύλος επίδειξης, συνεχίζοντας να αναπαράγεται δημιουργώντας έναν απίστευτο αριθμό απογόνων.
Σχεδόν όλα τα σύγχρονα ιρλανδικά σέττερ μπορούν να αποδοθούν στο Palmerston, ωστόσο το επίκεντρο έχει μετατοπιστεί από τον σκύλο πεδίου στις εκθέσεις σκύλων. Παρά το γεγονός αυτό, το ιρλανδικό σέττερ παρέμεινε ένας ικανός κυνηγός και οι αφοσιωμένοι εκτροφείς έλαβαν μέτρα για να διατηρήσουν τη διπλή ικανότητα της φυλής. Η φυλή αυξήθηκε κυρίως σε δημοτικότητα ως σκύλος επίδειξης, ωστόσο αργότερα ως κατοικίδιο. Eανέβηκε τελικά σε μια θέση μεταξύ των πιο δημοφιλών φυλών στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1970, αλλά έκτοτε έχει πέσει στην κατάταξη.
Η ιδιοσυγκρασία του Ιρλανδικού Σέττερ
O Ιρλανδικό σέττερ εκτράφηκε για να είναι ένας ακούραστος κυνηγός και ενθουσιώδης, τόσο πολύ ώστε να προσεγγίζει τα πάντα στη ζωή με μια καλοδιάθετη στάση καθώς και να είναι γεμάτος ενθουσιασμό και θέρμη. Αν βγαίνει καθημερινά έξω για να εκτονώσει την ενέργειά του, τα σκυλιά αυτής της φυλής θα γίνουν εξαιρετικοί σύντροφοι. Ωστόσο, χωρίς την απαραίτητη καθημερινή άσκηση ο σκύλος μπορεί να γίνει υπερδραστήριος ή να απογοητευτεί. Πρόκειται για μια φυλήΑξιολάτρευτο, πρόθυμο να ευχαριστήσει και να συμμετάσχει στις δραστηριότητες της οικογένειάς σας και εξαιρετικό με τα παιδιά, αλλά λιγότερο δημοφιλές ως κυνηγός από άλλα σέττερ.
Πώς να φροντίσετε ένα Ιρλανδικό Σέττερ
Το Σέττερ χρειάζεται άσκηση, πολλή άσκηση. Δεν είναι δίκαιο να περιμένουμε από ένα σκύλο με τόση ενέργεια να κάθεται ακίνητος στη γωνιά του. Συνιστάται τουλάχιστον μία ώρα σκληρού, κουραστικού παιχνιδιού την ημέρα. Το Σέττερ είναι τόσο κοινωνικό σκυλί που ζει πολύ καλά με την οικογένειά του. Το τρίχωμά του χρειάζεται τακτικό βούρτσισμα και χτένισμα κάθε δύο ή τρεις ημέρες, καθώς και κάποιο κλάδεμα για να βελτιωθεί ηεμφάνιση.