Κατά την ανατροφή ενός σκύλου, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να θέσετε όρια και να καταστήσετε σαφές ποιες συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές. Ωστόσο, ορισμένες τιμωρίες, όπως το να τον κλειδώνετε μόνο του, θα πρέπει να αποφεύγονται. Παρακάτω, αιτιολογούμε αυτή τη θέση και προσφέρουμε πιο αποτελεσματικές και ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις από ψυχολογική άποψη.
Έχουμε επίσης μιλήσει στον ιστότοπο για το χτύπημα του σκύλου και τις μεθόδους για να μην χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε σωματική επιθετικότητα για να τιμωρήσετε. Ακόμα και αν δεν "πονάει", εξακολουθεί να είναι επιθετικότητα.
Αλλά τότε όλοι αναρωτιούνται: Εντάξει, και τι θα κάνω αν δεν μπορώ να χτυπήσω ή να τιμωρήσω τον σκύλο μου; Λοιπόν, γι' αυτό είμαστε εδώ! Μην ανησυχείτε, θα καταφέρετε να εκπαιδεύσετε τον σκύλο σας τέλεια χωρίς να χρησιμοποιήσετε αυτές τις μεθόδους.
Πώς να τιμωρήσετε ή να παλέψετε με το σκύλο όταν κάνει κάτι λάθος
Μην συνδέετε την απομόνωση με την τιμωρία
Τα σκυλιά είναι εξαιρετικά κοινωνικά, οπότε δεν τους αρέσει να μένουν μόνα τους. Μέχρι εδώ όλα καλά, αν το έκαναν, η τιμωρία με τιμωρία δεν θα ήταν καν τιμωρία. Το πρόβλημα είναι ότι ο σκύλος συνδέει το να είναι μόνος του με μια επίπληξη και κάθε φορά που θα πρέπει να μείνει μόνος του, θα νιώθει ακόμα χειρότερα. Συνιστούμε πάντα να κάνουμε το αντίθετο: να συνδέουμε το γεγονός της μοναξιάς με καλά πράγματα. Με αυτόν τον τρόπο, οι απουσίες μας θα αντιμετωπίζονται μεπερισσότερη ηρεμία από τον σκύλο και θα του προκαλέσει λιγότερη ταλαιπωρία, πράγμα που θα έχει ως αποτέλεσμα να μειωθούν οι πιθανότητες να αναπτύξει άγχος αποχωρισμού ή καταναγκασμούς, όπως να γλείφει το πόδι του χωρίς να σταματάει. Για παράδειγμα, πριν αφήσετε τον σκύλο σας μόνο του, δώστε του μια λιχουδιά και αφήστε το περιβάλλον. Δείτε εδώ τεχνικές για να αφήσετε τον σκύλο σας μόνο του στο σπίτι.
Τιμωρία ή ανταμοιβή;
Φανταστείτε τη σκηνή: ο κηδεμόνας μιλάει ζωηρά με τους επισκέπτες και ο σκύλος γαβγίζει για να τραβήξει την προσοχή. Αποφασισμένος να τιμωρήσει τον σκύλο, ο κηδεμόνας πηγαίνει προς το μέρος του, τον αρπάζει ή δίνει εντολές και τον συνοδεύει στον τόπο της τιμωρίας. Το κέντρο της προσοχής, για μερικές στιγμές, είναι ο σκύλος. Το αποτέλεσμα είναι ότι, αμέσως μετά από αυτό που δεν έπρεπε να κάνει, ο σκύλος αισθάνεται ότι ανταμείβεται. Η τιμωρία που θα έρθει αργότερα θα είναι αναποτελεσματική, ωστόσοΌταν ο σκύλος καταφέρνει να δραπετεύσει πριν φτάσει στην τιμωρία, μερικές φορές μάλιστα παίζοντας πιάσιμο, κερδίζει ακόμα περισσότερη προσοχή και νιώθει μεγαλύτερη επιβράβευση για τη λανθασμένη συμπεριφορά. Πολλές φορές είναι εμφανές πόσο διασκεδάζει ο σκύλος, που λατρεύει να βλέπει τον φύλακα να προσπαθεί να τον πιάσει. Αν ήταν δυνατόν να τιμωρούνται οι σκύλοι με ένα μαγικό κόλπο, χωρίς να χρειάζεται να τους μεταφέρουν μέχρι τον τόπο της τιμωρίας, η τιμωρίαΑλλά ακόμη και τότε, ο συσχετισμός της γκρίνιας με το να είσαι μόνος θα επέμενε. Επιβραβεύετε τον σκύλο σας κάθε φορά που του δίνετε προσοχή, ακόμα και αν αυτή η προσοχή είναι μια επίπληξη!
Παρακολουθήστε τον θεραπευτή σκύλων Bruno Leite να εξηγεί για την προσοχή με τη μορφή λιχουδιάς:
Κάνοντας λάθη μαθαίνει κανείς
Για την εκπαίδευση του σκύλου στη συνύπαρξη με τον άνθρωπο, τίποτα δεν είναι καλύτερο από την παρατεταμένη επαφή και των δύο. Η επανάληψη των επιβραβεύσεων και των επιπλήξεων, ανάλογα με το αν ο σκύλος ενεργεί σωστά ή ανάρμοστα, καθιστά σαφή τα όρια και μειώνει την ανάρμοστη συμπεριφορά. Λόγω της σημασίας της επανάληψης, χρησιμοποιείται η τεχνική της πρόκλησης του σκύλου να κάνει ένα λάθος για να τον επιπλήξουμε συχνότερα. Για παράδειγμα, ότανγια να τον εκπαιδεύσουμε να μην περνάει το δρόμο, προσπαθούμε να τον διεγείρουμε να πάει προς την άλλη πλευρά πετώντας μια μικρή μπάλα ή δείχνοντας μια γάτα. Οι επιπλήξεις που προκύπτουν, στις πιο διαφορετικές καταστάσεις, βοηθούν το σκύλο να καταλάβει τι ακριβώς δεν πρέπει να κάνει και να ξέρει να συγκρατηθεί. Αν ένας σκύλος πηδάει και γαβγίζει για επισκέψεις, το καλύτερο είναι να τον επιπλήξουμε ακριβώς τη στιγμή του άλματος και του γαβγίσματος. Κάθε φορά που γαβγίζει ή πηδάει ξανά, θα χρειαστεί ναΑν δεν έχει κανένα αποτέλεσμα, το διορθώνουμε. Με όλα αυτά, η λανθασμένη συμπεριφορά γίνεται ξεκάθαρη στο σκύλο και συνδέεται με δυσάρεστα πράγματα. Αυτές οι ευκαιρίες εκπαίδευσης, πάρα πολύ σημαντικές, χάνονται όταν ο "μαθητής" απομονώνεται αλλού.
Υποκατάστατα της τιμωρίας
Αντί να ασχολούμαστε μόνο με την τιμωρία των λαθών του σκύλου, τονίζω πάντα ότι πρέπει να προσπαθούμε να διδάξουμε τις κατάλληλες συμπεριφορές και να τις επιβραβεύσουμε. Για παράδειγμα, αν ο σκύλος πηδάει για να τραβήξει την προσοχή, αντί να τον τιμωρήσουμε το καλύτερο είναι να τον διδάξουμε να κάθεται για να πάρει στοργή. Η τιμωρία, όταν είναι απαραίτητη και χρήσιμη για να δώσει στο σκύλο μια πιο ευχάριστη ζωή και κοντά στους ανθρώπους που του αρέσουν, μπορεί να εφαρμοστείχωρίς να χρειάζεται να αφήσετε το ζώο μόνο του και ανασφαλές. Πρώτα απ' όλα, η επίπληξη πρέπει να είναι ακαριαία. Κατά προτίμηση, την ίδια στιγμή που συμβαίνει η λανθασμένη συμπεριφορά. Ακόμα καλύτερα αν είναι στην αρχή της συμπεριφοράς, όπως όταν ο σκύλος αρχίζει να ανοίγει το στόμα του για να γαβγίσει. Εκατοντάδες δευτερόλεπτα κάνουν τη διαφορά! Η πιο ενδεικνυόμενη επίπληξη είναι αυτή που προκαλεί τρόμο ή δυσφορία στο σκύλο, χωρίς ναΗ μέθοδος της επίπληξης καθώς και ο σωστός τρόπος εφαρμογής της είναι ουσιώδεις και η αποτελεσματικότητά της ποικίλλει ανάλογα με τον σκύλο. Επομένως, αν έχετε αμφιβολίες, είναι σημαντικό να ζητήσετε τη βοήθεια ενός εκπαιδευτή ή συμπεριφοριστή.
Παρακολουθήστε τον εκπαιδευτικό Gustavo Campelo να μιλάει για τη σημασία της επιβράβευσης των σωστών συμπεριφορών: