سن برنارد یکی از بزرگترین نژادهای جهان است و با فیلم بتهوون به شهرت رسید.

خانواده: سگ گاو، سگ گوسفند، ماستیف

منطقه مبدا: سوئیس

عملکرد اصلی: بارگیری، جستجو و نجات

اندازه متوسط ​​نرها:

قد:>0.7 متر، وزن: 54 تا 90 کیلوگرم

اندازه متوسط ​​ماده ها:

قد:>0.7 متر ، وزن: 54 – 90 کیلوگرم

اسامی دیگر: Mastiff of the Alps

موقعیت در رتبه بندی هوش: موقعیت 65

استاندارد نژاد: اینجا را بررسی کنید

10
انرژی
من دوست دارم بازی کنم
دوستی با سگ های دیگر
دوستی با غریبه ها 8
دوستی با حیوانات دیگر
حفاظت
تحمل گرما
تحمل سرما
نیاز به ورزش
وابستگی به مالک
سهولت آموزش
نگهبان
مراقبت با بهداشت سگ

منشاء و تاریخچه نژاد

سن برنارد احتمالاً ریشه در سگهای مولسی رومی دارد. اما بین سال های 1660 و 1670 بود که این نژاد به سگی با شکوه تبدیل شد که مسئول نجات جان بسیاری از افراد بود. در این زمان، اولین سگ از این سگ های بزرگ به St. برنارد، پناهگاهی برایمسافرانی که از سوئیس و ایتالیا عبور می‌کنند.

سن برنارد در ابتدا برای کمک به کشیدن گاری‌ها آمده بود و ممکن است به عنوان نگهبان یا همراه نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما راهبان به زودی متوجه شدند که آنها رهروان ارزشمندی در طول اعصار بودند. برف عمیق. سگ ها در یافتن مسافران گمشده ماهر بودند. هنگامی که سگ شخصی را کشف می کرد، صورت آن شخص را می لیسید و در کنار او دراز می کشید و او را زنده و گرم می کرد. سگ‌ها به مدت سه قرن به این نقش ارزشمند ادامه دادند و جان بیش از 2000 نفر را نجات دادند. مشهورترین سنت برنارد بری بود که به خاطر نجات جان 40 نفر اعتبار داشت. قبل از مرگ بار، سگ ها با نام های مختلفی از جمله سگ های آسایشگاه شناخته می شدند، اما در زمان مرگ او چنان شهرتی داشت که به افتخار او سگ ها را بریهوند می نامیدند.

در اوایل دهه 1800، بسیاری از سگ ها به دلیل آب و هوای بد، بیماری همخونی تلف شدند. برخی از سگ‌های باقی‌مانده در دهه 1830 با نیوفاندلند عبور کردند. در نتیجه، سگ‌هایی شبیه به سنت برناردز ظاهر شدند. در حالی که به نظر می رسد موهای بلند به سگ در برف سرد کمک می کند، اما در واقع مانع از چسبیدن یخ به کت می شود. بنابراین، این سگ های مو بلند برای کار نجات نگهداری نمی شدند. اولین سنت برنارد در حدود سال 1810 به انگلستان آمد و با آنها پیدا شدبسیاری از نام های مختلف، از جمله "سگ مقدس". تا سال 1865، نام سنت برنارد بیشتر رایج شد و در سال 1880 نام رسمی شد. در این زمان، این نژاد مورد توجه پرورش دهندگان آمریکایی قرار گرفت. در سال 1900، سائو برناردو بسیار محبوب بود. اگرچه از آن زمان تا حدودی محبوبیت خود را از دست داده است، اما همیشه یکی از محبوب ترین نژادهای غول پیکر بوده است.

خلق و خوی سنت برنارد

سن برنارد آرام و آرام است. با بچه ها مهربان و صبور است، اگرچه بازیگوش خاصی نیست. او به خانواده‌اش فداکار است و مایل به خشنود کردن است، اگرچه با سرعت خودش و می‌تواند سرسخت باشد.

چگونه از سنت برنارد مراقبت کنیم

سنت برنارد برای اجتناب از آن به ورزش روزانه نیاز دارد. مشکلات چاقی برای پیاده روی متوسط ​​یا دویدن در مسافت کوتاه کافی است. توله سگ های دارای اضافه وزن بیشتر در معرض مشکلات لگن هستند. هوای سرد را دوست دارد و در گرما خوب عمل نمی کند. این نژاد زمانی بهترین عملکرد را دارد که هم به خانه و هم به حیاط دسترسی داشته باشد. کت آنها چه بلند و چه کوتاه نیاز به برس زدن هفتگی دارد. و تمام سنت برناردها به میزان قابل توجهی آب دهان می ریزند.

اسکرول به بالا