- رنگ های بوستون تریر
- منشا بوستون تریر
- خلق و خوی و شخصیت بوستون تریر
- مشکلات سلامتی
- نحوه مراقبت از بوستون تریر
بسیاری سگ‌های بوستون تریر را با بولداگ فرانسوی اشتباه می‌گیرند، اما در حقیقت آنها از نظر شخصیتی سگ‌های بسیار متفاوتی هستند.
امید به زندگی: 13 تا 15 سال
بستر: 4 توله به طور متوسط
گروه: گروه 9 – سگ های همراه
استاندارد نژاد: CBCK
رنگ: سیاه و سفید، قهوه ای و سفید، بریند و سفید و در موارد نادر مایل به قرمز و سفید.
مو: کوتاه
راه رفتن: متوسط
قد نر: 38.1-43 سانتی متر
وزن مرد: 4.5-11.3 کیلوگرم
قد ماده: 38.1-43 سانتی متر
وزن ماده: 4.5-11.3 کیلوگرم
محیط ایده آل: بوستون ها به خوبی با محیط های مختلف سازگار می شوند. آنها از زندگی در آپارتمان ها، خانه های کوچک، خانه های بزرگ، عمارت ها، در شهر با پیاده روی کوتاه روزانه یا در حومه شهر با فضای زیادی برای دویدن و بازی خوشحال هستند. اما به یاد داشته باشید، آنها سگ هایی برای داخل خانه هستند، نه برای گذراندن روز در بیرون و خوابیدن در لانه. آنها در دماهای شدید، مانند خیلی سرد یا خیلی گرم، خوب عمل نمی کنند. همچنین، آنها بسیار به صاحبان خود وابسته هستند و اگر در خارج از خانه نگهداری شوند، ممکن است افسرده شوند. با سرهای بزرگ بدون چین و چروک، چشمان درشت تیره، گوش های خاردار و پوزه تیره. کت بوستون تریر استنازک و کوتاه این نژاد بو ندارد و ریزش کمی دارد. بوستون تریر یک سگ بسیار راحت است و می تواند به راحتی با هر موقعیتی سازگار شود: شهر، روستا، آپارتمان، خانه. آنها با بچه ها، سگ های دیگر، گربه ها و سایر حیوانات خیلی خوب کنار می آیند. این نژاد دوست دارد صاحبان خود را راضی نگه دارد و هر کاری برای خوشحال کردن شما انجام می دهد. بوستون تریر بهترین زنگ خانه است: به محض اینکه کسی در را می زند، همه خوشحال هستند که دم خود را تکان می دهند تا به هر کسی که می رسد سلام کنند. اگر سگی می خواهید که تمام روز در کنار شما بماند، بوستون تریر ایده آل است. اگر سگی برای چابکی می خواهید، بوستون نیز برای شما مناسب است. آنها می توانند و می توانند هر کاری انجام دهند، فقط آنها را به شنا نبرید.
رنگ های بوستون تریر
کت بوستون تریر خوب، کوتاه و نرم است و زیاد ریزش نمی کند. در برزیل رایج‌ترین رنگ سفید با سیاه است، اما رنگ سفید با قهوه‌ای، بریندل با قهوه‌ای و حتی مایل به قرمز با قهوه‌ای نیز وجود دارد. خز سفید شکمش را می پوشاند و تا سینه و گردنش پایین می رود، علاوه بر این که وسط صورتش را اشغال می کند. آنها همچنین دارای پنجه های سفید هستند. برخی از نمونه های این نژاد دارای قسمت های سفید بیشتری و برخی دیگر دارای قسمت های کمتری هستند. استاندارد نژاد همانطور که در اینجا توضیح داده شده است.
منشا بوستون تریر
منشا بوستون تریر کاملا بحث برانگیز است. برخی از مورخان ادعا می کنند که این یک نژاد توسعه یافته استکاملا توسط آمریکایی ها، از جفت گیری سگ های بریتانیایی. برخی دیگر ادعا می کنند که آنها در بوستون، ماساچوست، در اواخر دهه 1800 پرورش یافته اند. در هر صورت، پذیرفته شده ترین فرضیه این است که بوستون تریر اولین نژاد کاملاً توسعه یافته در ایالات متحده است. اما این بحث دیگری را از بین نمی برد: از کدام سگ ها برای شکل گیری این نژاد استفاده شده است؟ تئوری ها دوباره به وفور یافت می شود... برخی معتقدند که از عبور بولداگ انگلیسی، بولداگ فرانسوی، پیت بول تریر، بول تریر، تریر سفید انگلیسی و باکسر منشأ گرفته است. دیگران شرط می‌بندند که این نژاد تلاقی بین بول تریر و بولداگ است.
در برزیل، این نژاد علیرغم وجود سال‌ها در کشور، هنوز کمی شناخته شده است. تعداد قابل توجهی از نمونه ها و پرورش دهندگان.
خلق و خوی و شخصیت بوستون تریر
توصیف خلق و خوی بوستون تریر دشوار است. آنها شبیه هیچ نژاد دیگری نیستند. آنها بسیار پرشور، مهربان، با محبت هستند و همیشه می خواهند راضی کنند. برای عصبانی کردن یک بوستون تریر تلاش زیادی می شود، اما وقتی عصبانی می شوند واکنشی نشان نمی دهند، فقط محیط را ترک می کنند. آموزش و آموزش آنها بسیار آسان است، عاشق یادگیری هستند و به سرعت آنچه را که مربی می خواهد بگوید را درک می کنند. آنها به لحن صدای شما بسیار حساس هستند، استفاده از لحنی بیش از حد تهاجمی باعث ناراحتی آنها می شود و می توانید آن را در چهره آنها ببینید.چه ناراحت باشند چه نباشند.
بوستون تریر با بچه ها عالی است، با افراد مسن عالی است و وقتی بدانند غریبه به خانواده آنها صدمه نمی زند با غریبه ها دوستانه است. آنها بسیار بازیگوش، بسیار وابسته و علاقه زیادی به خانواده خود هستند. اگرچه آنها بسیار فداکار هستند و دوست دارند راضی کنند، اما آموزش حذف بوستون تریر در روزنامه می تواند مشکل ساز باشد. نکات ما را برای آموزش آسان به آنها ببینید.
مشکلات سلامتی
خب، درست مانند پاگ، بولداگ فرانسوی، بولداگ انگلیسی، شیتزو، پکنیز، بوکسر مانند سایر براکیسفالیک ها نژادهای (صورت صاف، بدون پوزه)، بوستون تریر دارای تعدادی مشکلات ناشی از این عامل است. آنها دمای شدید را تحمل نمی کنند (به دلیل پوزه کوتاه آنها در تبادل هوا مشکل دارند)، خروپف می کنند و علاوه بر این چشمان آنها بسیار در معرض دید هستند، زیرا پوزه کوتاهی دارند و این باعث می شود که آنها متفاوت باشند. مشکلات چشمی شایع ترین مشکل چشمی زخم قرنیه است: از هر 10 بوستون تریر، 1 نفر حداقل یک بار در طول زندگی خود به زخم قرنیه مبتلا می شود. آنها همچنین کاملاً مستعد ابتلا به آب مروارید هستند.
ناشنوایی نیز از زمان پیدایش این نژاد را تحت تأثیر قرار داده است. ناشنوایی می تواند برای هر بوستون اتفاق بیفتد، اما در بوستون هایی که یک یا دو چشم آبی دارند، شایع تر است.
لوکساسیون کشکک شایع ترین مشکل ارتوپدی در این نژاد است که می تواند منجر بهپارگی رباط صلیبی قدامی گاهی اوقات این نژاد ممکن است از دیسپلازی مفصل ران رنج ببرد، اگرچه این وضعیت در نژادهای بزرگ شایع تر است، در حالی که لوکساسیون کشکک در نژادهای کوچک شایع تر است.
برخی از بوستون تریرها فاقد دم ("دم به داخل") هستند دم بسیار فرفری این می تواند یک مشکل جدی ایجاد کند. دم به سمت عقب و پایین رشد می کند و شکافی ایجاد می کند که می تواند بسیار دردناک باشد و حتی ممکن است عفونی شود. در موارد شدید، دم باید قطع شود. در موارد خفیف تر، تمیز نگه داشتن ناحیه برای اطمینان از راحتی سگ مهم است.
نحوه مراقبت از بوستون تریر
پوشش بوستون تریر خوب، صاف و کوتاه است. کت بوستون تریر زیاد ریزش نمی کند و نگهداری کمی دارد. در هر صورت، صورت شما باید هر روز با دستمال مرطوب پاک شود (فراموش نکنید که خوب خشک شود!) و هر از گاهی ناخن هایتان را کوتاه کنید. آنها همچنین به حمام های گاه به گاه نیاز دارند (تکرار ایده آل حمام سگ ها را در اینجا بررسی کنید). شما همچنین باید آنها را مسواک بزنید (آنها این کار را دوست دارند و معمولاً بر خلاف بسیاری از نژادها اگر پنجه های آنها لمس شود اهمیتی نمی دهند). آنها آب را خیلی دوست ندارند، اما برای حمام کردن هم مشکل زیادی نخواهند داشت. همانطور که قبلاً گفتیم، بوستون تریر بسیار آسان است. آنها تمایل دارند همه چیز را بپذیرند.