Piraniya kêşeyên behrê yên ku ji hêla kûçikan ve, li hundur û derveyî malê hatine pêşve xistin, ji hêla mamosteyên xwe ve hatine fêr kirin (her çend nexuyabin jî) ji ber ku fêm nakin ka kûçik çawa çawa diaxivin, ew çawa difikirin, dubare dikin, xwarinê dikin an heke ew diparêzin. bi xwe, dawî li wan dikin ku wan bi awayek xelet derman dikin, di encamê de dibe sedema pirsgirêkên hevalên me yên wekî fikar, hîperaktîvîtî, êrîşkarî, fobiya û yên din.

Zêdetir û bêtir mirov kûçikên xwe mîna mirovan dikin, ku pispor jê re dibêjin antropomorfîzm. an jî mirovbûn, ku ji danasîna taybetmendî û hestên mirovî ji heywanan re pêk tê. Têkiliya hestyarî ya bi kûçikan re her ku diçe zêde dibe û gelek mamoste kûçikên xwe wekî çavkaniyek peydakirina hewcedariyên xwe yên hestyarî dibînin.

Li hember vê muameleya însanî, hewcedariyên bingehîn ên heywanan dikarin bên jibîrkirin. Kûçik jî pêdivî ye ku ji hêla mamoste ve were rêve kirin da ku bizanibe ka çi dikare û çi nikare bike, di cîhana mirovan de çawa tevbigere. Ger tutor nizane ji kûçikê çi dixwaze, heywan wê nizanibe çawa tevbigere. Wekî din, ji heywanên heywanan tê xwestin ku li gorî şêwaza jiyana xwediyê xwe biguncînin. Di cîhana îroyîn de, mirov her ku diçe zêdetir bi aktîvîzma xebatê ve mijûl dibin. Gava ku ew vedigerin malê, ew nizanin ku kûçikê wan ê delal tevahiya rojê tenê, bêzar derbas kiriye,li hundur an jî li hewşa paşîn vegirtî. Wê gavê neçar e ku bêhêvîbûna heywanê ku dest pê dike tiştê ku divê neke ku wext derbas bike, an jî pir caran bala mamosteyê xwe bikişîne. Dest bi çirandina cil û pêlavan dike, li ser text dipijiqîne, zêde diqîre û diqîre. Tê bawer kirin ku ji %42 ji kûçikan re hin pirsgirêkek behre heye .

Ji bo ku kûçikê we serbixwe û bextewar be, divê hûn bibin. Ji bo ku ew jiyanek tendurist hebe, divê hûn sax bin. Ji ber vê yekê, têkiliyek lihevhatî di navbera kûçik û mamosteyê de bi tiştek hêsan ve girêdayî ye: hurmeta hewcedariyên bingehîn ên kûçikê xwe bigire da ku ew bi rastî jî wusa bijî.

Çavkanî:

Rojnameya Folha

Kovara Superinteressante