นี่เป็นคำถามที่เกิดขึ้นซ้ำๆ เมื่อเรามีสุนัข เป็นเรื่องปกติที่จะต้องการตัวอื่น แต่เป็นความคิดที่ดีหรือไม่
เพื่อช่วยให้คุณตัดสินใจได้ Halina ได้สร้างวิดีโอเพื่อบอกเล่าประสบการณ์ของเธอกับ Pandora และ Cléo
ลองดู:
ข้อดีและข้อเสียของการมีสุนัขสองตัว
คลายความเหงา
ในฐานะสัตว์สังคม สุนัขไม่ชอบที่จะ อยู่คนเดียว แม้ว่าพวกมันจะคิดถึงเจ้าของ แต่การมีสุนัขตัวอื่นอยู่เป็นเพื่อนก็ช่วยให้ความเหงาของพวกมันคลายลงได้ แต่น่าเสียดายที่ไม่ใช่สุนัขทุกตัวเรียนรู้ที่จะแทนที่ บริษัท ของมนุษย์ด้วยสุนัขตัวอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันไม่ได้เข้าสังคมกับสุนัขตัวอื่นอย่างเหมาะสม
ความยุ่งเหยิงเพิ่มขึ้นหรือลดลงหรือไม่?
ความสามารถในการทำลายล้างของสุนัขอาจเพิ่มขึ้นหรือลดลงเมื่อมาถึง ของสุนัขตัวที่สอง หากทั้งสองเล่นด้วยกัน ความเสียหายที่พวกเขาสร้างขึ้นจะน้อยกว่าหากปล่อยให้คนใดคนหนึ่งอยู่ตามลำพัง แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว สุนัขตัวใดตัวหนึ่งมักยุให้อีกตัวทำสิ่งผิดๆ!
โดยทั่วไปเมื่ออยู่ตามลำพัง สุนัขจะขาดแรงจูงใจและไม่กระตือรือร้น ดังนั้นจึงทำลายเพียงเล็กน้อย ในกรณีนั้น หากการปรากฏตัวของสุนัขตัวอื่นกระตุ้นให้ตัวแรกทำในช่วงที่ไม่มีผู้คน ความยุ่งเหยิงจะมากกว่าเมื่อสุนัขตัวเดียวถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพัง แต่คุณต้องจำไว้ว่าความยุ่งเหยิงที่มากขึ้นก็ยิ่งทำให้สุนัขมีความสุขและความเป็นอยู่ที่ดีมากขึ้นเช่นกัน
อาจมีการทะเลาะเบาะแว้งกัน
เป็นเรื่องปกติและยอมรับได้ว่าสุนัขที่อยู่บ้านเดียวกันมีความก้าวร้าวอยู่บ้าง แต่ในบางกรณี การทะเลาะเบาะแว้งกันทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนถึงขั้นเสียชีวิตได้
ยิ่งมีสุนัขมากเท่าใด โอกาสที่จะเกิดการสู้รบรุนแรงก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น การมีสุนัขเพียงสองตัวนั้นปลอดภัยกว่าการมีสุนัขสามสี่ตัว ฯลฯ ในกลุ่มใหญ่ หลายครั้งที่สุนัขที่แพ้การต่อสู้ถูกตัวอื่นโจมตี และในกรณีนี้ ผลที่ตามมามักจะร้ายแรง
เพื่อลดโอกาสในการต่อสู้ที่รุนแรง จำเป็นต้องมี ควบคุมสุนัข สุนัขและทำการเลือกบุคคลที่จะจัดกลุ่มให้ถูกต้อง หลายคนคิดว่าลูกสุนัขครอกเดียวกันจะไม่ทะเลาะกันเมื่อโตเต็มวัย เช่นเดียวกับแม่ลูก พ่อลูก ฯลฯ นี่เป็นความเข้าใจผิด
ความเสี่ยงที่ผู้ชายจะต่อสู้กับตัวเมียนั้นต่ำกว่าความเสี่ยงที่สุนัขเพศเดียวกัน 2 ตัวจะต่อสู้กัน แต่ทั้งคู่ควรแยกจากกันปีละ 2 ครั้งเมื่อตัวเมียเป็นไข้ หากตัวผู้ ไม่ตอนและถ้าคุณไม่ต้องการทำซ้ำ การแยกจากกันอาจค่อนข้างไม่สะดวก – ตัวผู้มักจะหมดหวังที่จะเข้าหาตัวเมีย
หากมีความเป็นไปได้ที่จะเกิดการต่อสู้กัน เจ้าของไม่สามารถทิ้งของเล่นและกระดูกที่น่าสนใจให้กับสุนัขได้ ข้อจำกัดจะขึ้นอยู่กับว่าสุนัขอยู่ร่วมกันอย่างไรและแสดงความก้าวร้าวก้าวร้าวอย่างไร
ความหึงหวงและความสามารถในการแข่งขัน
เมื่อใดควรหากคุณมีสุนัขมากกว่าหนึ่งตัว ความอิจฉาริษยาและการแข่งขันเป็นเรื่องปกติ โดยหลักแล้วเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเจ้าของ เพื่อให้สุนัขอยู่ภายใต้การควบคุม จำเป็นต้องแสดงความปลอดภัยและความแน่วแน่
สุนัขขี้อิจฉาสามารถก้าวร้าวได้เมื่อพวกมันโต้เถียงกับสิ่งของหรือความสนใจของใครบางคน ความสามารถในการแข่งขันที่ไม่มีการควบคุมจะเพิ่มพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ เช่น กระโดดใส่ผู้สอนและผู้มาเยี่ยม ไล่แมวที่บ้าน เป็นต้น แต่ในทางกลับกัน ความสามารถในการแข่งขันอาจทำให้สุนัขที่ไม่อยากอาหารกินมากขึ้นและสุนัขขี้กลัวจะกลายเป็นคนกล้าหาญมากขึ้น
สุนัขแก่ X มือใหม่
มักเป็นลูกสุนัข ทำให้สุนัขแก่เล่นอีกครั้ง กินด้วยความอยากอาหารมากขึ้น และแย่งชิงความรักจากผู้สอน แต่คุณต้องระวังอย่าปล่อยตัวที่โตกว่าและอย่าให้ลูกสุนัขมารบกวนคุณมากเกินไป เราต้องจำกัดการเข้าถึงของลูกสุนัขในสถานที่ที่ทหารผ่านศึกต้องการ รวมทั้งห้ามไม่ให้เล่นเกมที่ไม่พึงประสงค์ เพื่อรับประกันความสบายใจสำหรับสุนัขโต
การให้ความรู้แก่สุนัขตัวที่สอง
ฉันมักจะถามผู้คนอยู่เสมอว่าสุนัขตัวแรกหรือตัวที่สองที่มีลักษณะเหมือนคนมากที่สุด คำตอบมักจะเหมือนกัน ข้อแรก! นี่เป็นเพราะอิทธิพลของเราที่มีต่อการศึกษาและพฤติกรรมของสุนัขนั้นยิ่งใหญ่กว่ามากเมื่อไม่มีการอ้างอิงถึงสุนัขตัวอื่น หากคุณกำลังคิดที่จะเลี้ยงสุนัขตัวที่สอง จงเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อให้สุนัขตัวใหม่เป็นเหมือนสุนัขมากขึ้นและไม่เหมือนคน สุนัขตัวแรกมักจะเข้าใจสิ่งที่เราพูดและทำได้ดีกว่า เรียกร้องความสนใจจากผู้คนมากกว่าสุนัขตัวอื่นๆ และมักจะหวงของเล่นของเขาน้อยกว่า
บทสรุป
ฉัน ฉันชอบมีสุนัขมากกว่าหนึ่งตัว เพราะชีวิตในบริษัทจะกระตือรือร้นและตื่นเต้นมากขึ้น แต่เจ้าของจำเป็นต้องเลือกสุนัขตัวอื่นอย่างเหมาะสม