นี่เป็นหนึ่งในคำถามที่มีคำตอบนับพัน สิ่งเหล่านี้สามารถเป็นได้หลายอย่างและมีหลายสาเหตุ อย่างไรก็ตาม ฉันจะจัดการกับสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดที่นี่
ก่อนที่จะพูดถึงสาเหตุที่พบบ่อยที่สุด สิ่งสำคัญคือต้องนึกถึงวิธีการให้อาหารสุนัขก่อนนำมาเลี้ยง ยุคก่อนประวัติศาสตร์ เรารู้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงมากมายและมีหลายสายพันธุ์ตั้งแต่นั้นมา แต่ลักษณะทางสรีรวิทยาของระบบย่อยอาหารของสุนัขยังคงใกล้เคียงกับสิ่งที่พวกเขาเคยเป็นในสมัยนั้น
ตัวอย่างเช่น หมาป่า ซึ่งเป็นบรรพบุรุษโดยตรงของมัน ไม่ได้มีกินทุกวัน วันละหลายๆ ครั้ง เขากินเมื่อแพ็คสามารถล่าหรือหาอะไรบางอย่างได้ นอกจากนี้ เขาต้องกลืนอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้อาหารในสัปดาห์นี้ของเพื่อนร่วมแพ็คของเขาเสียไป สิ่งนี้อธิบายได้ว่าทำไมสุนัขถึงไม่เคี้ยว พวกเขาเพียงแค่ทำให้อาหารมีขนาดเล็กลงเพื่อให้สามารถกลืนได้ นี่คือสรีรวิทยา นิสัยนี้เกิดจากการที่พวกเขาไม่มีเอนไซม์ย่อยอาหารในปากเหมือนที่เรามีในน้ำลาย ตอนนี้ลองนึกภาพหมาป่า: มันกินเนื้อ, ผักและผลไม้, ทั้งหมดนี้ชื้นและอ่อนนุ่ม ลองนึกถึงสุนัขที่นั่งอยู่ข้างๆ คุณสิ ส่วนใหญ่กินอาหารเม็ดแบบแห้ง เค็มมาก และยิ่งไปกว่านั้นด้วยส่วนผสมที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำ จุดสำหรับสุนัขที่กินอาหารธรรมชาติ (//tudosobrecachorros.com.br/2016/07/alimentacao-natural-para-caes-melhor-do-que-racao.html) ซึ่งให้อาหารที่ชุ่มชื้น นุ่ม และอร่อยปราศจากเกลือส่วนเกิน ไร้สารเคมี และด้วยส่วนผสมที่คัดสรร คุณเคยสังเกตสุนัขที่กินอาหารแห้งหรือไม่? เขากินอาหารมากและตรงไปดื่มน้ำ! ทำไม เพราะอาหารแห้งและเค็ม!
สาเหตุหลักที่ทำให้สุนัขอาเจียน
เหตุผลที่ 1: การกินอาหารเร็ว
ตามที่ได้กล่าวไปแล้ว อธิบายไว้ข้างต้น สุนัขกินเร็วมากจากต้นกำเนิดของมัน เขากินเร็วเสมอ สิ่งที่เปลี่ยนไปคือประเภทของอาหาร ซึ่งตอนนี้ในหม้อส่วนใหญ่เป็นแบบแห้ง เป็นอาหารแบบดั้งเดิม แม้ว่าจะเป็นเฉพาะกับสุนัข แต่อาจทำให้ท้องไส้ปั่นป่วนและทำให้เยื่อเมือกระคายเคือง ทำให้เกิดการอาเจียนซ้ำๆ รวมถึงโรคกระเพาะด้วย ข้อผิดพลาดทั่วไปอีกอย่างหนึ่งคือการให้สุนัขหลายตัวกินอาหารเคียงข้างกัน ในกรณีนี้ สุนัขจะลงเอยด้วยการแข่งขันกันว่าใครกินได้เร็วที่สุดเพื่อที่จะพยายามขโมยอาหารจากตัวที่อยู่ถัดไป เรื่องนี้เกิดกับหมาป่า เป็นพฤติกรรมที่เรียกว่า อัตตาวิสติก (ซึ่งมาจากบรรพบุรุษ) ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญมากที่จะต้องแยกสุนัขออกจากกันในเวลาให้อาหาร อย่าปล่อยให้พวกเขาสบตากัน เปลี่ยนช่วงเวลาให้อาหารเป็นช่วงเวลาที่เงียบสงบ
ความตะกละ
นี่เป็นหนึ่งในสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดสำหรับ การอาเจียนหลังจากให้อาหาร ฟีด . สัตว์กินในปริมาณที่คิดว่าจะพอดีกับกระเพาะอาหาร อย่างไรก็ตาม มันกินอาหารแห้งที่หลังจากกินเข้าไป มันจะพองตัวและมีขนาดใหญ่ขึ้นมาก ไม่สามารถที่จะเมื่อย่อยทุกอย่างที่มันกลืนเข้าไป สัตว์ก็อาเจียน
อาหารแปลกๆ
เหตุผลสุดท้ายที่ฉันจะจัดการในที่นี้คือการกินอาหารที่ไม่เหมาะสมหรือการกลืนกิน "สิ่งแปลกปลอม" นั่นคือ สิ่งที่ไม่ได้ถูกกลืนเข้าไป เช่น ของเล่น เมื่อสุนัขกินอาหารบางอย่างที่ห้ามเข้าไป อาจทำให้อาเจียนและรู้สึกไม่สบายได้ นอกเหนือจากสัญญาณอื่นๆ เมื่อเขากินสิ่งที่ไม่ควรกลืนเข้าไป บางอย่างที่ไม่ใช่อาหาร มันจะไปติดอยู่ตามซอกฟันหรือที่ส่วนต้นของทางเดินอาหาร ซึ่งทำให้อาเจียนทุกครั้งที่สุนัขกินอาหาร กฎนี้ใช้กับกระดูกด้วย! พวกมันสามารถแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและก่อให้เกิดปัญหามากมายในปากและทั่วทางเดินอาหาร
ความแตกต่างระหว่างการอาเจียนและการสำรอก
ประการสุดท้าย สิ่งสำคัญคือต้องให้ความสนใจกับรายละเอียดที่สำคัญ: เมื่อไปที่ สัตวแพทย์ด้วยเหตุผลเหล่านี้ควรรู้วิธีแยกการสำรอกออกจากการอาเจียน เมื่อสุนัขกลืนอาหารเข้าไปไม่ถึงกระเพาะหรือถูกขับออกทันทีที่มาถึง เรียกว่า การสำรอก หมายความว่าอาหารยังไม่ถูกย่อยและมักประกอบด้วยอาหารที่เคี้ยวได้ไม่ดี ทั้งตัว แทบไม่มีกลิ่น ในกรณีของการอาเจียน อาหารจะไปถึงกระเพาะอาหารและอยู่ที่นั่นนานพอที่จะผ่านกระบวนการย่อยอาหารส่วนใหญ่ ดังนั้น เมื่อเกิดการขับออก จึงเป็นเรื่องยากมากที่จะแยกความแตกต่างระหว่างอาหาร เป็นมวลเฉพาะที่มีกลิ่นค่อนข้างไม่เป็นที่พอใจ มีรสเปรี้ยว
เมื่อใดก็ตามที่มีอาการอาเจียนหรือสำรอกซ้ำๆ อย่าลังเล พาสุนัขของคุณไปหาสัตว์แพทย์! โรคมากมายสามารถทำให้เกิดภาพเช่นนี้ได้ และมีเพียงผู้เชี่ยวชาญเท่านั้นที่สามารถตรวจสอบ ประเมิน และให้ยาสุนัขของคุณได้อย่างถูกต้อง